Hipoterapia
Hipoterapia, nazywana również terapią wspomaganą udziałem koni, jest formą terapii wykorzystującą interakcję z tymi pięknymi i łagodnymi zwierzętami do celów rehabilitacyjnych oraz rozwojowych. Hipoterapia jest nieoceniona przy leczeniu osób z dysfunkcjami fizycznymi, emocjonalnymi oraz rozwojowymi. W świecie koni możesz przełamać lęki i pokonać własne słabości. Dzięki przebywaniu w towarzystwie tych majestatycznych zwierząt, obcowaniu z nimi, dotykaniu, a także poruszaniu się na ich grzbiecie poczujesz moc do zmian swojego życia na lepsze.
Hipoterapia opiera się na wykorzystaniu ruchu zwierzęcia jako "narzędzia" terapeutycznego. Koń poprzez swój rytmiczny i powtarzalny ruch imituje ludzki chód aktywizując organizm jeźdźca do pracy, pobudzone zostają również receptory czucia głębokiego w ciele człowieka poddanego terapii. Postawa siedząca jeźdźca przyjmowana podczas jazdy wymaga dobrej stabilizacji tułowia oraz utrzymania równowagi dynamicznej, co angażuje do wytężonej pracy wiele różnych grup mięśniowych. Terapia odbywa się pod nadzorem wykwalifikowanego terapeuty hipoterapii, który dostosowuje zajęcia do indywidualnych potrzeb pacjenta, nadzorując zarówno bezpieczeństwo, jak i skuteczność terapii.
Potężne zwierzę może być „stanowiskiem" terapeutycznym
Koń może zastępować materac (szeroki zad)
Terapeutyczną piłkę, lub wałek (kłoda)
Klin (szyja)
Drabinkę do podciągania (grzywa)
Idąc stępem wprowadza pacjenta leżącego na nim na brzuchu – w ruchy zbliżone do pełzania. Pacjenta opartego na łokciach i kolanach – w ruchy zbliżone do czworakowania, pacjenta siedzącego – w ruchy zbliżone do chodzenia. Nie ma innego "przyrządu", który byłby tak uniwersalny. Siedząc na koniu łatwiej opanować pojęcia przestrzenne, schemat własnego ciała, nauczyć się liczyć do czterech (patrz nogi konia), wymawiać trudne głoski oraz wyrazy.
Koń zmniejsza spastyczność mięśni
Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego może spowodować wzmożone napięcie mięśni (spastyczność), szczególnie kończyn górnych i dolnych. Podstawowym warunkiem usprawniania jest obniżenie spastyczności. Podczas hipoterapii dzieje się to automatycznie i jest możliwe dzięki:
rozgrzaniu mięśni (temperatura ciała konia jest wyższa od temperatury ciała ludzkiego),
rytmicznemu kołysaniu w stępie,
przeciwstawnym skrętom biodra-barki (dysocjacji) spowodowanym ruchem konia,
ułożeniu kończyn dolnych w trójzgięciu i odwiedzeniu podczas dosiadania konia.
Wskazania do hipoterapii
Dzieci
Dlaczego konie?
Trójwymiarowy ruch grzbietu końskiego w stępie przekazywany miednicy jeźdźca jest identyczny z ruchami miednicy prawidłowo kroczącego człowieka. W tym samym czasie barki oraz luźno zwisające kończyny dolne również zachowują się tak, jak u idącego człowieka. Daje to możliwość nauki chodzenia 'bez chodzenia'. Hipoterapia może stanowić pierwszy etap tej nauki, bądź stać się jej przełomowym momentem.
Nieprawidłowe, mimowolne odruchy towarzyszące niektórym postaciom mózgowego porażenia dziecięcego utrudniają usprawnianie. Hipoterapia stwarza możliwość stopniowego eliminowania tych automatyzmów dzięki łagodnym, kołyszącym ruchom w stępie, dysocjacji biodra – barki oraz trójzgięciu i odwiedzeniu kończyn dolnych.
Łagodne, rytmiczne, równomierne kołysanie w stępie, na przemian napina i rozluźnia mięśnie posturalne prawej i lewej strony ciała. Mięśnie napięte i przykurczone ulegają stopniowemu rozluźnieniu i rozciągnięciu. Mięśnie słabszej wiotkiej strony ulegają wzmocnieniu.
Konieczność utrzymania prawidłowego dosiadu zmusza do aktywnego prostowania się. Wzmocnieniu ulegają mięśnie grzbietu, brzucha i obręczy biodrowej. Prowadzi to do zmniejszenia przodopochylenia miednicy. Dzięki wzmocnieniu mięśni kształtuje się nowa, prawidłowa postawa ciała.
Wspomniany łańcuch ruchów 'grzbiet konia – miednica – kręgosłup – barki, kończyny jeźdźca' uruchamia rytmicznie i łagodnie kolejno wszystkie mięśnie i stawy. Hipoterapia i jazda konna zmniejsza przede wszystkim przykurcze przywodzicieli ud i ograniczenia ruchomości obręczy biodrowej.
Osoby niepełnosprawne cierpią na ogół z powodu ograniczonych możliwości ruchowych. Siedząc na koniu, popędzając go pracą bioder, kręgosłupa – odbierają wrażenie prawidłowego chodu i mogą go ćwiczyć. Koń oddaje do dyspozycji osoby niepełnosprawnej swoje cztery, zdrowe nogi stwarzając tym samym nieograniczone możliwości lokomocyjne.
Jest to możliwe dzięki jego specyficznej budowie i łagodnemu oddziaływaniu ruchu konia w stępie. W hipoterapii istnieje cały szereg odpowiednich ułożeń, podporów i technik asekuracji, regulujących stopień uruchamiania, wysiłku i bodźcowania organizmu. Dzięki temu hipoterapię można zaoferować nawet pacjentom ze znacznymi deficytami fizycznymi i psychicznymi.
Hipoterapia daje nieograniczone możliwości stopniowania i różnicowania bodźców równoważnych. Dzięki przyspieszeniom poziomym i pionowym: kołysaniu, zmianom kierunku jazdy, zatrzymaniu się, ruszaniu, przyspieszaniu i zwalnianiu tempa jazdy, zastosowaniu specjalnych ułożeń, odpowiednich ćwiczeń i zabaw – ruch konia staje się potężnym generatorem bodźców równoważnych.
Rytmiczne pobudzające ruchy towarzyszące jeździe konnej wzmagają wydzielanie hormonów, (szczególnie adrenaliny) stymulujących układ wegetatywny. Następuje wyraźny wzrost aktywności ruchowej, koncentracji uwagi i dobrego samopoczucia. Ma to szczególne znaczenie w terapii osób niepełnosprawnych.
Dzięki stymulacji układu hormonalnego i wegetatywnego, jazda konna poprawia krążenie, oddychanie, pracę jelit a nawet pracę układu odpornościowego. Działanie to jest szczególnie aktywne podczas jazdy stępem.
Kontakt z koniem, poddanie się jego łagodnym, kołyszącym ruchom sprzyja relaksowi i odprężeniu. Świat widziany z końskiego grzbietu jest większy i piękniejszy. Obcowanie z tym dużym, imponującym, przyjacielskim zwierzęciem ma wpływ na równowagę emocjonalną i powoduje osłabienie reakcji nerwicowych.
Podczas zajęć z hipoterapii pacjent dzięki aktywizacji i pozytywnemu nastawieniu do współpracy z terapeutą może opanować szereg umiejętności i pojęć. Koń jest pomocny w pracy pedagoga specjalnego, psychologa, logopedy. Obcowanie z koniem i jego otoczeniem nie tylko wzbogaca wiedzę pacjenta o świecie, ale uczy go również samodzielności, odpowiedzialności i współpracy z innymi.
Kontakt z koniem, poddanie się jego łagodnym, kołyszącym ruchom sprzyja relaksowi i odprężeniu. Świat widziany z końskiego grzbietu jest większy i piękniejszszy. Obcowanie z tym dużym, imponującym, przyjacielskim zwierzęciem ma wpływ na równowagę emocjonalną i powoduje osłabienie reakcji nerwicowych.
Koń pobudza zmysły
Dotyk końskiej sierści, łaskotanie grzywy, rozmaitość kształtów, odgłos kroków, przyjazne parskanie i mile kojarzony zapach stymulują zmysły dotyku, słuchu, wzroku i węchu. Towarzyszy temu ciągłe wytrącanie z równowagi i konieczność jej natychmiastowego odnajdywania, jeżeli nie chcemy zbyt prędko rozstać się z tym bogactwem wrażeń.
Czucie głębokie (proprioceptywne) jest stymulowane przez nieustające przeciwstawne bodźce dopływające z mięśni, ścięgien i stawów całego ciała. Wszystko to niezwykle rozwija zaburzoną zdolność równoczesnego odbierania bodźców i ich kojarzenia. Dzięki temu kształtuje się poczucie własnego ciała i orientacji przestrzennej.
Zamiast materaca czy piłki
Koń może zastąpić materac (szeroki zad), piłkę, wałek, drabinę do podciągania (grzywa). Dla dziecka ciekawsze jest schylanie się do ucha konia, klepanie go po łopatce czy kładzenie się na plecach na końskim zadzie niż ćwiczenia w sali. Dla niego to zabawa, dla rehabilitanta ćwiczenia fizykoterapeutyczne.
Kontakt z koniem, ze zwierzęciem pięknym, dużym, imponującym, tajemniczym, a jednocześnie przyjaznym i chętnie współpracującym pozwala na poprawę poczucia własnej wartości kształtowanie poczucia sprawstwa (bycia sprawcą działań) oraz osiąganie coraz większej samodzielności przełamywanie lęku i oporów przed kontaktem z otoczeniem społecznym, zwiększenie motywacji do nawiązywania bliższego kontaktu i poprawy komunikacji ze światem, poprawa zachowań społecznych kształtowanie wrażliwości, odpowiedzialności, opiekuńczości i innych pożądanych zachowań społecznych.
Cennik
Hipoterapia w ramach zajęć WWR jest darmowa. Zapraszamy do skorzystania z naszej oferty darmowych zajęć WWR dla twojego dziecka.
Cena za komercyjną hipoterapię wynosi 60zł za 45 minut. Skontaktuj się z nami, aby umówić się na sesję.
60zł / 45 minut
Hipoterapia we współpracy z Nibylandią
A co byłoby, gdybyś mógł przenieść się ze swoim dzieckiem choć na chwilę do cudownej krainy Nibyladnii? Do miejsca pełnego zieleni, wypełnionego ciepłem, miękkością, łagodnością i kołysaniem? To nie takie trudne… to tylko świat widziany z perspektywy końskiego grzbietu.
Nie tak daleko stąd znajduje się zupełnie nowa kraina - Ośrodek Jeździecki Nibylandia Szczerbice. To właśnie tam zapraszamy naszych podopiecznych realizujących terapię Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka na wyjątkowe doświadczenie, jakim jest spotkanie z mądrością, łagodnością i potęgą spokoju mieszkającą w sercu każdego konia.
Dzięki sile i opanowaniu zwierzęcych gospodarzy Nibylandii, dzieci zmagające się z dolegliwościami ze strony układu ruchu, trudnościami emocjonalnymi, deficytami uwagi czy problemami z komunikacją z otoczeniem, robią olbrzymie kroki w kierunku pokonania własnych słabości. Zarówno dzieci jak i rodzice zdobywają w Nibyladnii motywację do dalszych wysiłków.
Jak odbywają się zajęcia?
Zajęcia hipoterapii w Ośrodku Jeździeckim Nibylandia w Szczerbicach odbywają się cyklicznie. Dzieci uczęszczają na terapię pod okiem wykwalifikowanej kadry doskonale znającej trudności , z jakimi mierzą się nasi podopieczni. W odpowiedzi na potrzeby dzieci organizują serie ćwiczeń rehabilitacyjnych i sesje relaksacji na końskim grzbiecie.
Hipoterapia jako zajęcia w ramach WWRD w trakcie ferii zimowych
W okresie ferii zimowych zapraszamy dzieci i młodzież objęte Wczesnym Wspomaganiem Rozwoju Dziecka (WWRD) na zajęcia hipoterapii. To doskonała okazja, aby w atmosferze zabawy i relaksu wspierać rozwój fizyczny i emocjonalny uczestników. Program jest dostosowany do indywidualnych potrzeb każdego dziecka, a zajęcia odbywają się w bezpiecznym i przyjaznym otoczeniu.